We komen net thuis van 4 dagen vakantie op het eiland Bohol.
Dit was ons eerste uitje met de familie en het is erg goed bevallen.
Dieuwke had alles uitgezocht en geboekt, en die is daar ook goed in.
We gingen op donderdag ochtend naar deluchthaven. Omdat het een binnenlandse vlucht is hoef je daar niet zo lang van tevoren te zijn, maar ja we waren toch vroeg op dus…
We gingen om 07.15 van huis en zaten om 08.12 ingecheckt voor de gate te wachten.
We vlogen pas om 10.00, dus volgende keer kunnen we gerust wat later van huis. Maar dat moet je leren.
Om 11.30 ploften we neer op de air strip van het plaatsje Taglibaran, en de auto van het resort stond al klaar.
Na een ritje van een kleine 30 minuten waren we ter plaatse, en de airco stond te zoemen in ons huisje. Een detail: we waren de enige gasten op het resort. Het was ook wat kleinschalig, maar verder wel heel netjes en een naar verhouding groot zwembad. Daar hebben we dan ook maar even gebruik van gemaakt.
Op de middag met het busje naar het lokale strand dorp (want ons resort lag niet aan zee). Hier even lekker in het zand gespeeld. Jochem kreeg weer alle bekijks in zijn nakie met zijn blonde krullen, maar daar raken we aan gewend. Bij schemer lekker Thai gegeten bij uitzicht over zee. En het busje stond er weer precies op tijd om ons weer retour te brengen naar het resort.
Op vrijdag zijn we langs de kust gereden om de bekende aapjes van Bohol op te zoeken.
De Tarsier, ook wel ‘spookdiertje’ genoemd. Ja erg bijzonder (en erg klein, 15 cm hoog). Het regende inmiddels dat het goot, en Dieuwke kon niet en een plu vasthouden en Rixt bij een steil bergpad langs begeleiden, dus die is drijfnat geregend. Ach, het is toch 35 gr. Dus dat valt wel mee.
Daarna doorgereden naar de bekende chocolate hills. Erg mooi uitzicht, maar ook hier kwam een fikse regenbui opzetten, die het uitzicht wat beperkt hield.
De tocht er naar toe was ook leuk. Het landschap was afwisselend open met rijsvelden of haarspeldbochten door een stuk regenwoud.
Op de terugweg nog even gestopt bij een dierentuin, maar dat is in heel Azië nou eenmaal niet veel soeps. Als een mensenleven al niet veel waard is kun je je voorstellen hoe de dieren gehuisvest zijn. Beetje zielig voor die gekooide tijgers (wel mooi dat je zo dichtbij mag).
Zaterdag gingen we met een bootje de zee op. Erg vroeg uit de veren, want we gingen dolfijnen spotten, en die kun je alleen zien om een uur of 07.00. De eerste boot waar we op klommen wilde niet starten, dus dat was enige vertraging, maar hij had ook nog een broer met een boot, en die deed het wel. Een lawaai dat die motor had, ik zou de volgende keer beslist oordoppen meenemen.
Enfin, na een 3 kwartier over de zee hebben we inderdaad de dolfijnen van zeer dichtbij kunnen aanschouwen. Er lagen daar alleen wel ongeveer15 van diezelfde boten met toeristen te wachten en dat croste maar wat achter die beesten aan. Tja…
Daarna naar een eilandje gevaren waar we even aan land konden. Vanaf hier met een kano naar het koraal rif op een meter of honderd voor de kust. In een kano ja, met zijn allen (Jochem ook mee). We hadden een zwemvest aan, dus wat kan er gebeuren. Jochem zag het niet helemaal zitten, maar uiteindelijk dreef hij ook in zee.
Mooie wereld daar onderwater. Helaas hadden we de handen vol aan de kids om hier erg lang van te genieten. Ook de peddelaar had haast, want er moesten nog meer ritjes worden gemaakt…..
Hylke had wat materiaal pech, maar Rixt vond het prachtig.
Na het snorkelen wilden ze ons nog aan de barbecue zetten, maar om 09.30 in de ochtend is dat wat aan de vroege kant. Alles voor de omzet. We zijn maar weer richting wal gegaan, en hebben Jochem een slaapje laten maken. In de middag nog weer naar Alona beach, waar we dit keer wat langer zijn gebleven. Want in de avond was daar een ware vuurdans show. Erg spectaculair!
Op zondag morgen weer inpakken voor de retour naar Manila. Er was geen stroom deze dag, omdat ze wat moesten omzetten bij een centrale. Gelukkig heeft de luchthaven een generator, dus we konden wel weg. Om 13.30 landen we in Manila en om 14.30 zaten we weer thuis aan de tosti.
Vliegen is hier bijna als met de bus naar de grote markt. Even zorgen dat je op tijd bent, en anders pak je de volgende.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten